Of je ouders nou rijk zijn of een minder dikke portemonnee hebben, waar je ook woont, welke taal je ouders ook spreken: ieder kind moet zeker zijn van een eerlijke start.
Helaas zien we dat de gelijke-kansen-motor die ons onderwijs zou moeten zijn steeds vaker hapert. Dat het steeds vaker wel uitmaakt wie je ouders zijn voor de kansen die je krijgt. Of je wel of niet bijles krijgt. Of je een schooladvies krijgt dat bij je past. En of er überhaupt een leraar is om je les te geven.
“Helaas zien we dat de gelijke-kansen-motor die ons onderwijs zou moeten zijn steeds vaker hapert. “
Daarom schreef ik eerder dit jaar een initiatiefnota, Gelijke kansen, een leven lang, met daarin tien voorstellen voor ons onderwijs. Bijvoorbeeld over voorschoolse educatie, maar ook over tweede kans onderwijs.
Tekst gaat verder onder video.
Maar dat was voordat de coronacrisis uitbrak en de hele wereld er ineens heel anders uitzag. Ook voor ons onderwijs heeft dat enorme consequenties. Het is indrukwekkend om te zien hoe in korte tijd op veel scholen keihard is gewerkt om onderwijs op afstand mogelijk te maken. Terecht is er veel lof voor leraren die in no-time online lesprogramma’s hebben ontwikkeld. Maar voor veel kinderen en ouders pakten de eerste weken van de coronacrisis een stuk minder rooskleurig uit.
Want hoe zeer leraren, schoolleiders, gemeenten en het ministerie ook hun best doen: nog steeds zijn er gezinnen waar kinderen niet mee kunnen doen aan digitaal thuisonderwijs omdat er geen laptop of wifi is. Gezinnen waar kinderen niet rustig of veilig kunnen werken. Gezinnen waar ouders hun kinderen niet kunnen helpen, omdat ze de taal onvoldoende machtig zijn.
De sluiting van scholen dreigt hiermee grote gevolgen te hebben voor kinderen die vaak al op achterstand stonden. Kinderen op wiens scholen het de afgelopen jaren al extra moeilijk was om goede leraren te vinden. Leerlingen in het (basis en voortgezet) speciaal onderwijs.
“De sluiting van scholen dreigt hiermee grote gevolgen te hebben voor kinderen die vaak al op achterstand stonden.”
En kinderen die opgroeien in een gewelddadig gezin. Gemeenten en scholen zijn hierbij als eerste aan zet, maar verdienen daarbij alle steun. Ook vanuit het Rijk. Want ook, of eigenlijk juist, in crisistijd moeten we alles op alles zetten om de meest kwetsbare kinderen te bereiken.
Ken of ben jij iemand bij wie de scholensluiting tot problemen of zorgen leidt? Of heb je ideeën hoe we de kansenongelijkheid als gevolg van deze crisis ook op de lange termijn kunnen bestrijden? Laat het mij weten via [email protected]!
Want ieder kind verdient een eerlijke start. Juist nu.
Kirsten van den Hul is Tweede Kamerlid namens de PvdA. In haar portefeuille heeft ze Onderwijs, Wetenschap, Media, Emancipatie en Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
