Dat het geen vrolijke bijeenkomst zou worden, stond van tevoren wel vast. Het onderwerp van de, door de Rode Vrouwen Oude IJsselstreek, georganiseerde avond in het Rode Kafé op Internationale Vrouwendag, was femicide (vrouwenmoord) en leende zich hier ook niet voor.
Ons Gelders Statenlid Mujde Palavan leidde de avond in met wat getallen over geweld en moord op vrouwen. Meer dan 80% van de moorden op vrouwen wordt veroorzaakt door (ex)echtgenoten of directe familie. Een ernstig hoog percentage. Dit is dan nog maar de top van een indrukwekkende ijsberg. Namelijk 1 op de 8 vrouwen heeft te maken met ernstig geweld in de zogenaamde “relationele sfeer”.
Melissa, slachtoffer van een jarenlange periode van geweld, intimidatie en chantage door haar inmiddels ex-vriend, deed hier haar verhaal. Door eenzaamheid, onzekerheid; je niet gewaardeerd en klein voelen; tòch weer de relatie oppakken, leverde weinig goeds op.
Om uiteindelijk tot de conclusie te komen met hulp van dierbaren, zoals haar moeder, dat zijn gedrag “niet normaal” was. Hij kreeg een verbod om Melissa en haar kind te bezoeken. Melissa kon met oa de hulp van de buurtcoach haar leven weer oppakken. Ze is nu een sterke en zelfbewuste vrouw, die de eventuele toekomstige confrontatie met haar ex-vriend niet uit de weg gaat, mocht dit zich voordoen.
Hierna volgde het verhaal van Jacques en Wanda over hun in 2006 vermoorde dochter Nadine.
“Het is alweer jaren geleden, maar voor ons is het als de dag van gisteren”. “Ik bel je zo terug”; zijn de laatste woorden die Wanda van haar dochter Nadine hoorde vlak voor zij door haar ex-vriend op een gruwelijke manier met messteken om het leven werd gebracht. Dit is ook de titel van het boek dat ze heeft geschreven. Jacques vertelde over zijn dochter; een levenslustige, sportieve en mooie jonge vrouw. Ze beoefende op een hoog niveau streetdance, ze ontmoette tijdens een wedstrijd in Duitsland de veel oudere Gerold. De kennismaking van de ouders met deze Gerold was volgens Jacques “bijzonder”. Geen hand, niet aankijken, waren zo enkele zaken die hem zijn bijgebleven. Maar Nadine was smoorverliefd en dat was belangrijk. Geen reden om zich verder te informeren over het reilen en zeilen van deze man. Hij was een ex-marinier met vervelende ervaringen in Cambodja. Er bleek een verleden met geweld en drugs. Dit waren dingen die pas later boven water kwamen. Nadine informeerde haar ouders niet over haar relatie. Toen de relatie “scheurtjes” begon te vertonen, kregen ze stukjes van de ware aard van Gerold te zien. Oa de telefoongesprekken waarbij Gerold’s taalgebruik richting Nadine niet voor herhaling vatbaar was.. Uiteindelijk maakte ze een einde aan de relatie. Doordat Gerold haar aangaf een “verrassing” te hebben, en Nadine haar bezittingen wilde ophalen, bezocht zij haar ex-vriend in Amsterdam nog eenmaal. Dit bezoek is haar fataal geworden.
Na twee indrukwekkende verhalen volgde Doke. Doke is een van de eerste, vrouwelijke, “dienders,” bij de Rijkspolitie Achterhoek, met een indrukwekkende staat van dienst. In het begin werd er tegen “huiselijk geweld” weinig ondernomen. Het hoorde er nu eenmaal bij. In de loop van de tijd is dit wel veranderd. Er zijn allerlei maatregelen door de wetgever ontwikkeld, die dit geweld moet indammen. Maar door onderbezetting en toename van het takenpakket van de politie krijgt het volgens Doke nog steeds niet de aandacht die het verdient en is er nog een wereld te winnen.
Met dank aan de Rode Vrouwen Oude IJsselstreek en de PvdA Doetinchem; die deze indrukwekkende en informatieve avond hebben georganiseerd.