Museumpark Orientalis gered met 165.000,- euro van Provincie

De PvdA fractie heeft zich met succes ingezet voor het redden van museumpark Orientalis. In de Provinciale Staten werd een motie aangenomen dat het park een laatste noodzakelijke subsidie verstrekt. De werkgelegenheid en het erfgoed van het park blijven dus behouden. Statenlid Mijnke Bosman blikt terug op het besluitvormingsproces.

Een begin van vertrouwen. Dat is het eindresultaat van een weg die de PvdA fractie in deze Staten met Orientalis is gegaan.  Het was een weg van opperste verbazing via enige aarzeling naar dat begin van vertrouwen.

In september 2012 bracht de fractie een bezoek aan Orientalis. We kregen daar  tot onze verbijstering een verzoek voorgeschoteld voor een zeer aanzienlijke investering in het Museumpark en ook  een vraag – opnieuw – voor een exploitatiesubsidie voor een aantal jaren. Het plan zag er mooi uit maar wij achtten de kans dat het op steun zou kunnen rekenen in Provinciale Staten absoluut nul. Dat hebben we op dat moment ook duidelijk gezegd.

Daarna kwamen er andere plannen met aanzienlijk minder kosten. In onze fractie kwam een proces van enige aarzeling op gang. Weliswaar hadden we begin 2012 gesteld dat er geen subsidie meer zou worden gegeven voor exploitatie, maar er kwam een verzoek voor een niet al te fors bedrag  bedrag dat het mogelijk zou moeten maken  om definitieve sluiting van het museumpark te voorkomen.

In de fractie kwam toen een proces op gang, waarbij allerlei argumenten een rol speelden. Bijvoorbeeld dat het nog steeds niet duidelijk was wat er met het park zou moeten gebeuren als het niet langer als museumpark zou functioneren. Zou dat niet betekenen dat men spoorslags opnieuw bij de provincie zou aankloppen voor een subsidie voor landschapsbeheer? En zou het niet jammer zijn dat in een tijd van crisis werkgelegenheid zou verdwijnen en leerling plaatsen voor jongeren met een handicap?

We constateerden dat er een groeiende onrust ontstond in de directe omgeving van Orientalis en dat het Museumpark zelf steeds meer ervan overtuigd raakte dat ze aannemelijk zouden moeten maken dat ze uiteindelijk zonder subsidie zouden kunnen voortbestaan. De gemeente Groesbeek kwam in actie, ondernemers in de regio zegden steun toe, crowdfunding kwam op gang. Met enige voorzichtigheid kan nu worden aangenomen dat het niet onmogelijk is dat Orientalis na een laatste injectie op eigen benen kan staan. De regio laat wel degelijk zien dat er hen iets aan gelegen is als het park openblijft. Er zijn nieuwe kansen: het Romeinse aquaduct, een festival dat heeft toegezegd jaarlijks in Orientalis te willen neerstrijken.

Was in de fractie nu  duidelijk dat we de aanvraag van Orientalis positief zouden honoreren? Het vertrouwen groeide, maar  tegenwerpingen waren er ook: tot het laatste moment. Het blijft daar een stoffige boel, is een religiepark wel van deze tijd. Deugt het businessplan. Kloppen de cijfers. Is er geen sprake van het niet helemaal in acht nemen van de scheiding tussen overheid en kerk, een scheiding die voor de PvdA van belang is. Krijgen we niet op korte termijn weer verzoeken voor bijdragen aan investeringen?

Uiteindelijk heeft het begin van vertrouwen de doorslag gegeven. De PvdA fractie heeft een amendement en een motie gesteund en mede ingediend, omdat daar klip en klaar in staat dat we Orientalis daarna in deze Statenperiode niet terug willen zien met welke vraag dan ook. We hebben er enig vertrouwen in dat een laatste bijdrage in de exploitatie het museumpark overeind kan houden. In bijbelse termen: er lijkt een huis op de rots gebouwd te worden in het museumpark en niet op zand. Aan het museumpark is het nu om het vertrouwen niet te beschamen.