Column Co Verdaas: De Achterhoek in Brussel

Als Gedeputeerde ben ik ook af en toe in Brussel. Daar worden voor Gelderland immers zeker zo belangrijke besluiten genomen als in Den Haag. Denk bijvoorbeeld aan tal van richtlijnen over de leefkwaliteit, de hervorming van de landbouw, de regionale fondsen, et cetera.

Natuurlijk is het een illusie dat je als eenvoudige Gelderse gedeputeerde de Brusselse agenda direct kan beïnvloeden. De eerste bezoekjes liep ik er dan ook ietwat verloren rond. Met wie moest je praten, wat leverde het op, was het niet zonde van mijn tijd. Vragen die met enige regelmaat door mijn hoofd spookten. Totdat ik het anders ging benaderen.

Je kan de EU met zijn 27 lidstaten en veelvoud aan regio’s ook als een vereniging zien. Een vereniging waarvan je (c.q. Gelderland) nu eenmaal lid bent. Hoe groter de vereniging, hoe minder je als individueel lid de agenda bepaalt. Maar zoals in elke vereniging geldt ook in de EU, als je niet alleen komt halen, maar ook komt brengen, dan ben je een graag geziene gast. En dan is het Brusselse een hele open en nieuwsgierige gemeenschap. Zo heb ik in de loop der jaren heel wat Europarlementariërs en invloedrijke ambtenaren en lobbyisten gesproken.

Anders gezegd, het zijn de leden die maken of de vereniging floreert of niet en niet een of andere geanonimiseerde macht. Het deed me dan ook veel deugd om tijdens de Open Dagen onlangs een hele bus bezoekers uit de Achterhoek te treffen in Brussel. Voor het zesde achtereenvolgende jaar laat de Achterhoek zich onder aanvoering van Henk Aalderink en Herman Kaiser van zijn beste kant zien in Brussel. Natuurlijk hoopt men daardoor ook op aandacht en wellicht wat extra steun, maar de belangrijkste ‘winst’ is in mijn ogen het besef dat geen enkele regio binnen Europa op eigen benen kan staan en zich kan isoleren van de rest van de wereld. Mede dankzij de Achterhoek floreert de Europese gedachte.

Als ik het zo intik, staat het in een keer heel ‘naakt’ zwart op wit en klinkt het misschien wat pathetisch, maar ik meen het uit de grond van mijn hart.
Co Verdaas